เราเคยทำงานในองค์กรรัฐวิสาหกิจที่มีแต่คนบอกว่าอยากให้ลูกหลานได้เข้าไปทำงาน แต่เราทำไปได้ครึ่งปี เราไม่มีความสุขเลย งานสบายมาก แต่เราไม่ได้ใช้ศักยภาพของตัวเอง ไม่สนุกในการทำงาน หลายๆอย่างไม่เมคเซ้นตามสไตล์ที่เรารู้ๆกัน ท้ายที่สุดเราตัดสินใจลาออกกลับมาทำเอกชนในแวดวงที่เราสนใจ เราสนุกกับการทำงานมากขึ้นนะ ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างแบบที่คิดไว้เลย แต่เราทำงานหนัก กดดัน และไม่มีเวลาเท่าไหร่เลย จนเราถามตัวเองอีกครั้งนึงว่าเราอยากทำหรืออยากเป็นแบบนี้จริงๆหรอ เราตัดสินใจผิดรึป่าวนะ เรารู้สึกว่าในประเทศนี้ไม่มีพื้นที่ให้คนสามารถเอนจอยกับการทำงานและต้องการ work-life balance เลย เหมือนถ้าเลือกอย่างใดอย่างนึง ก็คงต้องเสียอีกอย่างไป ซึ่งมันไม่น่าจะเป็นอย่างงั้นเลย หรือเราอาจจะยังหาที่ทำงานที่เหมาะกับเราไม่ได้เองก็ไม่รู้นะ มันแค่รู้สึกแบบไม่ฟิตอินเลย หลายครั้งเรารู้สึกว่าเราพยายามหนักมาก เพื่อที่จะมีชีวิตที่ดีขึ้น แต่มันก็ดูจะไม่ได้เป็นอย่างงั้นเท่าไหร่ ด้วยระบบและโครงการสังคมแบบนี้ แต่เราก็หวังนะว่ามันจะดีขึ้น ขอให้ทุกคนที่กำลังสู้อยู่ได้เจอนายจ้างที่ดี ปีนี้ได้เพิ่มเงินเดือนเยอะๆนะคะ ได้เจอหัวหน้าที่มองเห็นศักยภาพของคุณและมีความเป็นมนุษย์เยอะๆ ได้ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการกันทุกคนเลยนะ อย่าลืมรักษาสิทธิของตัวเองกันด้วยนะ วันลาเราห้ามทำงานนะะ